قرص آمفتامین چیست؟ + عوارض مصرف آمفتامین کدامند؟

بسیاری از کسانی که به اعتیاد روی آورده‌اند از قرص‌های متفاوتی استفاده می‌کنند. خیلی از قرص ها باعث اعتیاد می‌شود که از جمله می‌توان به قرص ب۲، متادون، آمفتامین و دیگر قرص های روانگردان اشاره کرد.

کمپ خصوصی فرمانیه در سال‌های گذشته مشاهده کرده که مصرف انواع قرص امفتامین که از نوع محرک می‌باشند بسیار رشد داشته است. علاوه بر این که افراد زیادی درگیر مصرف و اعتیاد به این ماده محرک هستند، تقاضا برای ترک آن نیز رو به گسترش است. در ابتدا تصور می‌شد این ماده اعتیاد آور نیست و خطری ندارد اما به مرور مشخص گردید این ماده می‌تواند زندگی فرد مصرف کننده را نابود کند. در ادامه به توضیح در مورد انواع قرص آمفتامین ها و اینکه مخدر آمفتامین چیست و چه عوارضی دارد، ترک آمفتامین می‌پردازیم:

برای مشاوره ترک اعتیاد آمفتامین با بهترین روش، با شماره تلفن های مرکز ترک اعتیاد فرمانیه تماس بگیرید:

تلفن: 02122290484 – 02122295499

همراه: 09106886964

 

آمفتامین چیست؟

آمفتامین مخدر یک محرک عصبی است که بر  روی عملکرد عملکرد سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارید این مخدر جزو مواد محرک ها دسته بندی می شود و یکی از رایج ترین مواد مخدر مصرفی در بین جوانان می باشد. تاثیری که مواد مخدر آمفتامین بر روی گیرنده های سیستم عصبی می گذارد موجب می شود ایجاد حالت سرخوشی در افراد می شود. در اولین روزهای مصرف آمفتامین این ماده باعث ایجاد هوشیاری و انرژی بالا در فرد می شود به همین دلیل بسیاری از دانسجویان و رانندگان مسافت های طولانی برای افزایش راندمان و عملکرد خود به مصرف این ماده مخدر روی می آورند.

آمفتامین با نام های کریستال، سرعت و یخ نیز شناخته می شود.

آمفتامین در چه قرص هایی وجود دارد؟

به دلیل آنکه آمفتامین کاربرد پزشکی دارد در بعضی از داروها که اغلب داروهای مورد استفاده در درمان افسردگی و یا چاقی هستند نیز استفاده می شود. البته باید توجه داشت این داروها به خودی خود و با تجویز پزشک موجب ایجاد اعتیاد نمی شوند. قرص ها و دارو های آمفتامین دار شامل موارد زیر می باشند :

• دکستروآمفتامین
• ریتالین
• متامفتامین
• آدرال
• مدافینیل وجود دارد

• فندیمترازین
• دی‌اتیل‌پروپیون
• بنزفتامین
• فنترمین

همچنین مواد شبه آمفتامین که در ساخت ماده مخدر شیشه استفاده می شود  شامل :

• افدرین
• فنیل پروپانولامین
• پسودوافدرین

مواد مخدر مشتق شده از آمفتامین

آمفتامین مخدر که به صورت خیابانی به فروش می رسد در سه شکل پودر، قرص و کپسول موجود هستند و با نام اسپید به فروش می رسند که عبارتند از :

• متامفتامین
• کاتینون
• افدرین
• اکستازی

علائم مصرف آمفتامین کدامند؟

معتادان به مصرف انواع قرص آمفتامین مواد مخدر به علت کم اشتهایی لاغر می شوند، زود رنج می‌گردند آرام و قرار ندارند و نمی‌توانند بخوابند.

همانطور که در بالا نیز اشاره شد مواد مخدر آمفتامین موجب ایجاد حالت سرخوشی در فرد می شود بنابراین کاهش خستگی و بی خوابی از علائم اولیه این ماده مخدر می باشد.

اغلب افرادی که آمفتایمن مصرف می کنند دچار توهم و هذیان می شوند.

این افراد به مرور زمان بسیار تحریک پذیر می شوند و برای کوچکترین مسائل شروع به پرخاشگری می کنند.

افزایش فشار خون و به دنبال آن گشادی بیش از حد مردمک ها از دیگری علائمی است که به مرور زمان در افراد درگیر اعتیاد به آمفتامین بروز می کند.

بی اشتهایی و خشک دهان که به مرور موجب کاهش وزن فرد می شود نیز از علائم مصرف آمفتامین است.

اکثر معتادان این ماده مخدر آن را از طریق دهان به بدن خود وارد می‌سازند و بعضی آن را از طریق تزریق به داخل رگ استعمال می‌کنند. که در این موارد آثار تزریق در نقاطی از بدن که رگ ها به آسانی یافت می‌شوند خود نشان دهنده اعتیاد فرد است. متداول ترین جای بدن برای تزریق معتادان ساعد به خصوص آن قسمت از دست است که آرنج خم می‌گردد و هنگامی که رگ ها در این قسمت از بدن در اثر تزریق های پی در پی صدمه می‌بیند، معتاد به هر رگی بتواند پیدا کند متوسل می‌شود. بعضی از معتادان سعی می کنند تا از رگ های بازو استفاده نکنند زیرا آن ها خوب می‌دانند که این عضو از بدن معمول ترین جا برای آزمایش اعتیاد فرد است. معتادانی که در مصرف وسایل و روش تزریق نکات بهداشتی را رعایت نمی‌کنند، غالبا به زخم های عفونی در نقاط تزریق مبتلا می‌شوند.

معتادان به آمفتامین در زندگی خود تنها یک هدف دارند، بدست آوردن و مصرف آن. آنان به خانواده، کار و دوستان خود بی علاقه می شوند و ممکن است به طور غیر عادی مرموز شوند و در بعضی موارد صداقت و درستکاری خویش را از دست بدهند.

اگر آنان ناچار به خرید آمفتامین مصرفی خود شوند و پول کافی نداشته باشند ممکن است به سرقت هم (حتی از دوستان نزدیک و بستگان خود) دست بزنند. وعده ها و قول هایی می‌دهند که نمی توانند به آن‌ها عمل نمایند.

در دنیا معتادان به آمفتامین به علت سرقت سر نسخه های پزشکان و جعل امضای آن‌ها اغلب مورد تعقیب پلیس قرار می‌گیرند. حالا که جواب پرسش امفتامین چیست را دانستید در ادامه مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ سوالات دیگر از جمله امفتامین در چه داروهایی وجود دارد را هم دریافت کنید.

 مطلب مرتبط: عوارض ترک شیشه 

عوارض مصرف آمفتامین چیست؟

از جمله عوارض آمفتامین مواد مخدر آن است که چنانچه در مدت زمانی طولانی مصرف گردد، به کبد فرد معتاد لطمه وارد می‌نماید، مشکلات جدی روانی برای وی فراهم می‌سازد و او را گرفتار اوهام و خیالات می‌نماید. برخی افراد نادانسته و بدون اطلاع از عوارض قرص آمفتامین اقدام به خرید آمفتامین می‌کنند.

• توهم و خیالات در خواب
• کاهش وزن
• پوسیدگی در تمام دندان ها
• آسیب های مغزی
• مسمومیت
• زمینه ایجاد بیماری دو قطبی
• افزایش استرس و اضطراب
• کاهش مقاومت سیستم ایمنی بدن
• لرزش اندام ها
• کاهش توانایی بینایی
• افزایش احتمال ایست قلبی

عوارض ترک آمفتامین چیست؟

تجربه ما به عنوان کمپ ترک اعتیاد تهران این است که ترک مواد مخدر از هر نوعی که باشد عوارضی دارد که نیاز است برای پاک ماندن آن عوارض را تحمل کند. علائم ترک آمفتامین در فرد معتاد به مصرف طولانی عوارضی از جمله بی خوابی، خستگی، حساسیت و افسردگی دارد.

بهترین روش ترک آمفتامین

چنانچه فردی با تجویز پزشک به مصرف قانونی قرص آمفتامین پرداخته باشد (به طور مثال برای کمک به رژیم لاغری) پیشنهاد کمپ ترک اعتیاد فرمانیه این است که پزشک خود را تغییر دهد. بسیاری از پزشکان تجویز بیش از حد آمفتامین را رد می نمایند و عقیده دارند برای کمک به ترک اعتیاد بایستی مقدار آمفتامین مصرفی کم کم کاهش یابد.

در ترک آمفتامین مانند سایر انواع اعتیاد، تشخیص علت شروع به اعتیاد بسیار مهم است و اگر شرایط و فشارهایی که موجب شروع به اعتیاد شده همچنان باقی بماند، اندک زمانی پس از ترک، معتاد احتمالا به مصرف دوباره آن روی خواهد آورد.

مدت زمان ترک اعتیاد به آمفتامین چقدر طول می کشد؟

به طور کلی برای هر اعتیادی ما دو بخش ترک داریم، بخش فیزیکی و بخش روحی و روانی. در بخش ترک فیزیکی اعتیاد به آمفتامین بستگی به میزان مصرف فرد، این زمان از کمتر از یک ماه شروع خواهد شد اما بحث اصلی آمادگی روحی و روانی برای در ترک ماندن است. در این مرکز سم زدایی و ترک اعتیاد، مشاورین و کارشناسان و مددیاران سعی می کنند، شخص را از لحاظ روحی و روانی آماده ورود به جامعه نمایند.

وقتی فردی که به تازگی اعتیاد خود را قطع کرده، به زندگی عادی باز می‌گردد این سوال را دارد که بعد از ترک اعتیاد چه باید کرد ؟ باید ابزارهایی داشته باشد تا در مقابل وسوسه مقاومت کرده و با آگاهی زندگی پاک و سالم را انتخاب نماید.

یکی از اصلی ترین برنامه ها که در این مرکز به طور مدام پیگیری می‌شود، جلسات منظم شخصی و گروهی است تا با این کار درمان بی حوصلگی و افسردگی بعد از ترک اعتیاد به آمفتامین، انجام شود.

تاریخچه قرص آمفتامین

ترکیبات آمفتامین برای اولین بار در سال 1927 در شهر لوس آنجلس ساخته شد و تا سال 1930 در سطح وسیع به بازار نیامد، به همین دلیل اعتیاد آوری آن خیلی زود تشخیص داده نشد. هنگامی که آثار روانی آمفتامین برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفت، دانشجویان از آن به طور غیر رسمی و غیر قانونی به عنوان یک داروی محرک استفاده می‌نمودند. آسوالد و تاکور دو تن از محققین در سال 1953 اظهار داشتند که مدتها پس از ترک آمفتامین اثر آن بر مغز باقی خواهد ماند و تا سال 1983 اعتیاد آوری آمفتامین به صورت خطری جدی محسوب می‌گردید.

مقامات کشور آمریکا به سبب این که ترکیبات آمفتامین به عنوان محرک و مولد انرژی مفید شناخته شد خطر آن را جدی نگرفتند. در خلال جنگ‌های داخلی اسپانیا ترکیبات آمفتامین در کوله بارهای سربازان یافت می‌شد و طی جنگ دوم جهانی طرفین جنگ از این ماده مخدر برای دادن انرژی و مقاومت بیشتر به سربازان خود استفاده نمودند.

برای این که سربازان انگلیسی بتوانند مدت زمان طولانی به جنگ ادامه دهند رقمی حدود 72 میلیون آمفتامین در اختیار آنان قرار گرفت و چتر بازان آلمانی نیز برای کسب انرژی بیشتر از آن بهره مند شدند. در ژاپن نه تنها از ترکیبات آمفتامین برای افزایش انرژی در جنگ های طولانی استفاده می شد بلکه در کارخانجات نیز برای افزایش بازدهی کار مصرف می‌شد.

بعد از جنگ جهانی دوم (هنگامی که اکثر مردم دریافتند ترکیبات آمفتامین سبب کاهش اشتها می‌گردد و برای رژیم غذایی در کاهش وزن مفید است)، کارشناسان رسما تشخیص دادند که مصرف این مواد مشکلات و آثار بدی را دنبال دارد. زیرا که مصرف کنندگان این داروی مخدر پس از کاهش تاثیر آن، گرفتار افسردگی و درماندگی شده و برای از بین بردن افسردگی خود محتاج به مصرف مقدار بیشتری از قرص های آمفتامین می شدند.

در سراسر دنیا کوشش هایی برای کنترل مشکل بزرگ اعتیاد به آمفتامین انجام گرفت که موفق ترین آن‌ها در کشور ژاپن بود. بدین معنی که قوانینی برای کنترل مصرف آمفتامین وضع گردید و بیش از 17 هزار نفر در این ارتباط دستگیر شدند و چون تعداد افراد معتاد کاهش نیافت ژاپنی های مبارزه ی بزرگی علیه این داروی مخدر آغاز نمودند که نتایج درخشانی داشت. در شروع مبارزه به سال 1955 تعداد 29 نفر به سبب قتل ناشی از مصرف آمفتامین دستگیر شدند اما تا سال 1957 این رقم به صفر کاهش یافت زیرا سوء مصرف این ماده مخدر نیز به شدت کاهش یافته بود.

ژاپنی ها در مبارزه خود علیه آمفتامین مستثنی از دیگر کشورها بودند زیرا در کشورهای دیگر اقداماتی که برای کنترل آمفتامین انجام گرفت موفقیت بسیار کمی داشت. در انگلستان مبارزه ای اندک و بی تفاوت علیه این ماده مخدر انجام شد و در سال 1954 بالاترین مقام پزشکی وزارت بهداشت انگلستان آن را ماده ای غیر سمی، بدون آثار جانبی و غیر اعتیاد آور اعلام نمود. در سال 1959، 2.5 درصد از تمام داروهای تجویز شده توسط خدمات بهداشت ملی حاوی ترکیبات آمفتامین و مشابه آن بود و جالب اینکه در آن سال مجموعا 5،600،000 مورد از این دارو تجویز گردیده بود.

مطالعات مرکز ترک اعتیاد تهران نشان می‌دهد یکی از دلایل عدم کنترل مخدر آمفتامین در انگلستان و بعضی از کشورهای دیگر بحث و جدال بین پزشکان بر سر اعتیاد آوری یا عادت آوری این ماده مخدر بوده است. کمیته تخصصی سازمان بهداشت جهانی در ارتباط با داروهای اعتیاد آور مکررا تاکید نمود که اگر بین داروهای اعتیاد آور و داروهای عادت آور تفاوت قائل شوند کاری مفید و با ارزش انجام شده است. پزشکان و شرکت های دارویی که می‌خواستند آمفتامین در بازار باقی بماند با ادعای اینکه آمفتامین ماده ای عادت آور است (نیاز روانی ایجاد می کند) و اعتیاد آور نیست (نیاز جسمانی و فیزیولوژیکی به وجود نمی آورد) استفاده های کلانی کرده و عادت آوری این دارو را عارضه ای دانستند که نگرانی کمتری را در مقایسه با مواد مخدر دیگر به وجود می آورد. در کتابی تحت عنوان آثار و کاربرد ترکیبات آمفتامین که توسط “لیک” در سال 1958 انتشار یافت واژه اعتیاد و وابستگی مورد بحث قرار گرفت و نویسنده کتاب اظهار نمود که مطالعات کلینیکی و بررسی های تجربی گواه این است که مصرف آمفتامین ممکن است عادت آور باشد اما از دید سازمان بهداشت جهانی این داروی مخدر بندرت اعتیاد آور بوده و مدارک لازم برای اثبات آن در دست نیست.

در انگلستان مشکل آمفتامین در سال های آخر دهه 1950 و 1960 ابعاد گسترده‌ای یافت و تا سال 1966 پزشکان عمومی شاغل در خدمات بهداشت ملی سالیانه 200 میلیون آمفتامین تجویز نمودند و بسیاری از زنان میان سال برای دست یافتن به مقدار آمفتامین مورد نیاز خود دست به جعل نسخه زدند.

در بریتانیا وضعیت اعتیاد به آمفتامین بسیار وخیم بود و ایالات متحده نیز از این نظر شرایطی بدتر داشت. زیرا طبق آمار منتشره توسط مدیریت کنترل غذائی و داروی ایالات متحده در سال 1966 متجاوز از 25 تن آمفتامین (نیمی از محصول سالیان داخلی) به کانال های غیر قانونی و قاچاق راه یافته بود که به طور متوسط سهم هر فرد آمریکایی 14 قرص آمفتامین می گردید. بر اساس همان بر آورد تخمینی شهر اُکلاهما در سال 1966 با جمعیت 300،000 نفر دارای 5000 معتاد بوده است.

کمپانی های داروئی آمفتامین را برای درمان بیماری های گوناگون تبلیغ می نمودند و تا سال 1974 کمپانی های اسمیت کلاین و فرنچ این ماده را برای درمان بیماری هایی از جمله اضطراب، هیجان زدگی موقتی و ملایم و افسردگی های زود گذر، از بین بردن اشتها در چاقی های مفرط، شب ادراری، برخی از تشنج های ماهیچه ای و اختلالات رفتاری در کودکان و به عنوان مسکن به فروش رساندند.

شمار عظیمی از مردم به چنگال اعتیاد آمفتامین های تجویزی گرفتار شدند و میلیون ها تن دیگر معتادانی بودند که آمفتامین مورد نیاز خود را از طریق بازارهای سیاه و قاچاقچیان به دست می‌آوردند.

تا سال های میانی 1960 جوانان زیر هجده سال و پیروان مد، آمفتامین را که اصطلاحا آن را قلب صورتی می‌نامیدند مستقیما مصرف می‌کردند. آنان این داروی مخدر را برای کسب انرژی لازم جهت شرکت در میهمانی‌های شبانه و رفع یکنواختی و خستگی های ناشی از کارهای سنگین روزانه به کار می‌بردند.

در دهه 1960 زمانی که قوانینی برای کنترل سوء مصرف روز افزون هروئین بکار گرفته می‌شد مصرف آمفتامین تزریقی (به داخل رگ) به نحو غیر منتظره ای افزایش یافت.

در خلال سال های 1970 مسئله اعتیاد به آمفتامین بسیاری از مقامات دولتی را نگران ساخت. به همین خاطر شرکت های داروئی از تولید ترکیبات آمفتامین و تبلیغات بازرگانی برای معرفی و تبلیغ مصرف این مواد به عنوان کمک به رژیم لاغری دست نکشیدند. در ایالت متحده گروه مخالف با تجویز آمفتامین ها از قدرت و نفوذ زیادی برخوردار بودند. در ایالت نیویورک با تصویب لایحه ای تجویز آمفتامین ها به منظور رژیم لاغری غیر قانونی اعلام شد و جامعه ایالتی پزشکان که مانند دیگر سازمان ها معمولا با هر گونه کوششی برای محدود کردن آزادی پزشکان مخالفت می نماید، با این قانون مخالفت نکرد و تصویب لایحه ی مشابه دیگری در ایالت ویسکانسین چنان تاثیری بر جای گذارد که میزان فروش آمفتامین تقریبا به صفر کاهش یافت. اما در انگلستان داستان به نحو دیگری بود دو داروی دوروفیت و دکس درین که هر دو حاوی انواع آمفتامین بود تا سال های 1980 نیز آزادانه در دسترس مردم قرار داشت و تعدادی از پزشکان با تجویز محرمانه این دو دارو و دریافت پول از معتادان از زندگی بسیاری مرفهی برخوردار شدند.

امروزه دیگر آمفتامین در مداوای بیمارانی که از چاقی رنج می برند تجویز نمی گردد. تنها موردی که هنوز برای مداوای آن آمفتامین تجویز می شود نارکولپسی می‌باشد که این بیماری موجب خواب ناگهانی بیمار می‌شود و لذا بیمار نیاز به استعمال دائمی محرک هائی برای بیدار ماندن دارد. نکته اجتناب ناپذیر این است که معتادین برای این که پزشکان را وادار به تجویز ترکیبات آمفتامین نمایند به تقلید عوارض نارکولپسی دست می‌زنند.

اما شرکت های داروئی هنوز دست از این بخش پر در آمد داروئی بر نداشته اند. داروهای محرک مرکز اعصاب همچنان در دسترس عموم قرار دارند و دولت انگلستان در کاربرد قوانین کنترل کننده این گونه داروها یک بار دیگر با اغماض و سهل انگار برخورد نموده است.

امروزه نیز صدها هزار نفر معتاد به آمفتامین در دنیا یافت می‌شوند، و هنوز سالانه 4 میلیون مواد مخدر آمفتامین به صورت قانونی تجویز می گردد. بسیاری دیگر نیز بدون شک آمفتامین مورد نیاز خود را به نحو غیر قانونی بدست می‌آورند.

تولید آمفتامین بسیار آسان و ارزان است و کمپانی های داروئی، دولت ها و حرفه داروسازی گرد آورندگان انبوه خریداران این داروی مخدر می باشند تا از سوی کارگزاران بازارهای سیاه به استثمار در آیند.

برای مشاوره ترک اعتیاد آمفتامین با بهترین روش، با شماره تلفن های مرکز ترک اعتیاد فرمانیه تماس بگیرید:

تلفن: 02122290484 – 02122295499

همراه: 09106886964