کوک چیست؟ علائم اعتیاد به آن و بهترین روش ترک کاکوئین

یکی از مواد مخدر خطرناک در جهان مخصوصا در امریکا، کوکائین است. در مقاله امروز کمپ ترک اعتیاد  فرمانیه به بررسی اعتیاد به مواد مخدر کوکائین و علائم ترک کوکائینو همچنین بهترین روش ترک کوکائین می‌پردازیم.

کوکائین چیست؟ ( مواد مخدر کوک چیست ؟ )

مواد مخدر کوکائین آلکالوییدی است که از برگ‌های درخت کوکا استخراج می‌شود. کوکائین یک ماده ی مخدر صنعتی می باشد. این ماده به صورت منشورهای کوچک متبلور می‌شود و بسیار کم در آب محلول است ولی در الکل و اتر کاملا حل می‌شود. مواد تشکیل دهنده کوکائین از برگ گیاه اریتروکسیلون کوکا (Erythroxylon coca) همان گیاه کوکائین از دوران باستان در آمریکای جنوبی برای مراسم مذهبی، جادوئی، اجتماعی، شادی آوری و پزشکی (اغلب به طور قابل توجهی برای افزایش تحمل، بالا بردن احساس خوب شدن، کم کردن خستگی و بالا بردن قوای جسمی، ایجاد سرخوشی و کم کردن گرسنگی) مصرف می‌شد.

کوکایین در دمای ۸۹ درجه سانتیگراد ذوب می‌شود. املاح آن در پزشکی استفاده می‌شوند و از مهم‌ترین آن‌ها کلریدرات کوکایین است. کوکایین همچنین یک بی‌حس کنندهٔ موضعی و ضد درد می‌باشد و بیشتر در چشم پزشکی جهت بی‌حس کردن قرنیه استفاده می‌شود.

جویدن برگهای کوکا (ماده مخدر کوک) به منظور بالا بردن تحمل یک مقدار مصرف روزانه معمولی تا حدود ۲۰۰ میلی گرم را فراهم می‌کند. در اوایل دهه 1900، کوکائین خالص عامل اصلی فعال در بسیاری از تونیکها بود و اکسیرهای توسعه یافته برای درمان انواع مختلف بیماری ها و حتی یک ماده در فرمولاسیون اولیه Coca-Cola استفاده می شد.

مطلب مرتبط : سورچه چیست ؟

برای مشاوره همین حالا با مرکز ترک اعتیاد فرمانیه تماس بگیرید:

 02126100813

 02126231821

 09126896964

چگونگی مصرف کاکوئین

در جامعه آمریکا کوکائین که به نام های (کوک، سی، آب نبات، برف، بلور برف، برگ، پپوک، گرد شادی، آب نبات بینی، خانم پروئی و دختر سفید) نامیده می شود. در میان مواد مخدر اعتیاد آور معادل شامپاین است. کوکائین در مقایسه با هروئین (که معمولا مورد مصرف ساکنین پایین شهر است) و مواد دیگری چون گرد شیطانی (که نام دیگر آن فن سی کلیدین یا پی سی پی است و می توان آن را به صورت کشیدن، خوردن و استشمام کردن مصرف نمود و تحریک کننده و افسردگی آور و اوهام برانگیز می باشد) در میان جامعه از وجهه بهتری برخوردار است.

گرد شیطانی ماده مخدری کاملا آمریکائی است که از دید جامعه ماده مورد مصرف افراد طبقات پایین و محروم اجتماع و بیکاران است. کوکائین توسط افراد صاحب مقام و نفوذ اجتماعی به مصرف می رسد و به علت گرانی در میان ثروتمندان از هواخواهان بسیاری برخوردار است و در میان ستارگان سینما، حقوقدانان، حسابداران، مدیران شرکت ها و پزشکان مصرف نسبتا گسترده‌ای دارد.

اهداء بسته‌های کوکائین به جای پرداخت چک به حسابدار و دندانپزشک در میان مردم امری غیر معمول نیست. اکنون حتی در ایالات متحده بازاری برای زینت آلات ساخته شده از طلا که طرح هائی خاص مصرف کنندگان کوکائین دارد بوجود آمده است. مردان دو سوم از مصرف کنندگان کوکائین را تشکیل می دهند. اما در سال‌های اخیر تعداد زنانی که به این ماده مخدر روی آورده اند در حال فزونی است.

بسیاری ادعا می نمایند که مصرف کوکائین لذت و تجربه جنسی بهتری برای آنان پدید می‌آورد و آن را یکی از مواد تقویت کننده نیروی جنسی می‌دانند. بدون شک بسیاری از مصرف کنندگان کوکائین در گذشته والیوم و داروهای آرام بخش و بنزودیازپام مصرف می‌نموده‌اند. روش سنتی مصرف کوکائین، تزریق و یا استشمام آن توسط نی یا کاغذی به شکل آن و اسکناس لوله شده و یا به وسیله ی قاشق کوچک و طلائی است.

اثرات کوک پنج دقیقه پس از مصرف کیف آن در مصرف کننده احساس می‌گردد و بین 20 تا 60 دقیقه آثار آن باقی می ماند اما آثار ویرانگر آن مدت زمانی طولانی تر بر جای است.

امروزه تعداد روز افزونی از مصرف کنندگان کوکائین به کوکائینی که بازهای شیمیائی آن گرفته شده روی آورده اند. این نوع آن بیشترین کیف را به مصرف کننده می‌رساند. کوکائین خود از تصفیه برگ کوک تهیه می‌گردد و برای جدا کردن آن از باز شیمیائی به هنگام تبدیل یک مرحله فراتر می‌روند و نتیجتا پس از رهائی از باز ماده ی مخدری فعال بر جای می‌ماند.

تا سال 1979 که در برخی از فروشگاه‌های آمریکا وسایل و راهنمای تصفیه ارزان قیمت کوکائین به مقدار فراوان برای مصرف کنندگان عرضه گردید، رها نمودن بازار کوکائین روشی متداول نبود.

عوارض کوکائین چیست ؟

نکته مخاطره آمیز این است که اگر چه باز رهایی از کوکائین کیف سریعتر و بهتری را ایجاد می نماید، اما خطرناکتر است و احتمالا آثار قوی تر و مخرب تری بر جای می گذارد. یکی از معتادین به کوکائین خطر مصرف کوکائین را به مانند “بیرون پریدن از هواپیما بدون اطمینان از باز شدن چتر نجات” توصیف کرده است.

مصرف مواد کوک حتی پس از عمل باز رهائی از نظر جسمانی آثار سوئی بر جای نمی‌گذارد. یکی از عوارض متداول  اثرات کوک مور مور شدن پوست بدن است که طی آن احساس می‌شود روی پوست بدن حشراتی حرکت می‌کنند، اما آثار جسمانی دیگر آن بسیار کم است.

مطلب مرتبط : عوارض مصرف کراک

تاثیر مصرف کوکائین بر روی مغز

اثرات کوک بر ذهن و مغز انسان است. در حالی که مصرف کنندگان هروئین بدن خود را از بین می‌برند مصرف کنندگان مواد کوک احتمالا با خطر دیوانگی مواجه می گردند. در شرایط عادی تغییرات شیمیایی موجود در مغز سبب عکس العمل ما در مقابل موقعیت های خاص می شوند که موجب انگیزه ی ما برای خوردن، عشق ورزیدن و فرار در مواقع خطر است. به نظر می رسد که مواد مخدر کوکائین تاثیر مستقیمی بر ساخت و کاربرد اجزای تشکیل دهنده ی فرستنده های اصلی شیمیایی مغز دارد و در نتیجه ماده مخدر انگیزه های اساسی را در معتاد کنترل می نماید. با ادامه ی مصرف ماده مخدر کوکائین تمایل خود را به جنس مخالف (بدین معنی که از مصرف کوکائین لذت جنسی می برید اما به داشتن روابط جنسی علاقمند نمی باشید) غذا، آب و حتی ادامه حیات را از دست خواهید داد و تمام خواسته های شما بیشتر در بدست آوردن کوکائین خلاصه می‌شود. در این مرحله مغز شما کاملا در قلاب اعتیاد اسیر شده است، اعتیادی که خانمان سوز بوده و زندگی فرد را به تباهی می کشاند.

دکتر مارک اس گلد رئیس تحقیقات در بیمارستان فیراوکز در شهر سامیت از ایالت نیوجرسی، موسس بیمارستان ملی کوکائین که در سال اول تاسیس به چهارهزار درخواست تلفنی برای کسب اطلاعات در مورد کوک مواد مخدر پاسخ داده است، یکی از سه کارشناس برجسته کوکائین در آمریکا است.

دیگری دکتر رونالد ک زیگل که اخیرا به دنبال نه سال تلاش اولین مطالعه کاملا علمی خود را بر روی مصرف کنندگان دائمی مواد کوک انجام داد، و سومین آن ها دکتر دیوید اس اسمیت است که برای مداوای قربانیان مواد مخدر کلینیک عمومی اش بری را تاسیس نمود. سه کارشناس برجسته یاد شده همگی بر آنند که کوکائین از آنچه که قبلا ذکر می‌شد خطرناکتر بوده و پزشکان هنوز از چگونگی تاثیر این ماده مخدر در بدن و اینکه کدامیک از مصرف کنندگان در پی مصرف آن مواجه با مشکل می شوند آگاه نمی باشند.

آنان همچنین معتقدند که کوک ماده مخدر اعتیاد آور است، در حالی که بسیاری از مصرف کنندگان هنوز عقیده دارند که کوکائین نه اعتیاد آور و نه بویژه خطرناک است. تمامی شواهد دال بر اثبات اندیشه خطای آنان و اینکه وکوکائین اعتیاد آور و مرگبار است می باشد. تاکنون مصرف این ماده مخدر عمدتا به ایالت متحده آمریکا محدود بوده، اما منافع حاصل از خرید و فروش و نیز موقعیت اجتماعی آن نشان می دهد که در آینده ی نزدیک از بازاری جهانی برخوردار خواهد گردید. معاون وزارت خارجه امریکا آقای جان توماس بر آورد نمود که در سال 1985 قاچاقچیان رقمی معادل ده تن ماده مخدر کوک ن به اروپای غربی وارد خواهند نمود و هربار که گزارش می شود یکی از هنرپیشگان سینما کوکائین مصرف می نماید، احتمال گسترش مصرف آن فزونی می یابد.

علائم اعتیاد به کوکائین

از جمله اثرات مصرف کوکائین آن است که مصرف کنندگان کاکوئین هیجان زده و بی حوصله بوده و ممکن است دچار تخیلات و اوهام گردند. آن‌ها احساس می‌کنند که بر روی پوست بدنشان چیزی در حال خزیدن است. معتادانی که کوکائین را از راه بینی مصرف می‌نمایند یا دود آن را فرو می‌برند غالبا آبریزش بینی دارند.

مصرف کنندگان این ماده مخدر تنها یک هدف در زندگی دارند و آن بدست آوردن مصرف کوکائین است. آنان کار خود را رها می نمایند. تمام پس اندازه خود را خرج می کنند، خانواده خود را ترک می‌گویند. دوستان خود را از دست می‌دهند. سرگرمی های قدیم خود را کنار می گذارند و به روابط احساسی و عاطفی دیرین خودآگاه عمدا صدمه می‌زنند.

احتمالا بسیار مرموز شده و برای بدست آوردن کوکائین به دروغ و دزدی متوسل می شوند و تعهداتی را می پذیرند که قادر به انجام آن نمی‌باشند. خواب آنها ممکن است مختل شده و احتمالا با مشکلات مالی شدید روبرو گردند و بالاخره آنها از نظر ظاهری نامرتب، کثیف و لاابالی به نظر می‌آیند. گاه امکان دارد بخاطر همراه داشتن کوک مخدر و یا حمل آن از مرزهای گمرکی و یا خرید و فروش آن تحت تعقیب قانون قرار گیرند.

عوارض کوکائین چیست؟ (دراز مدت)

عوارض مصرف کوکائین در بلند مدت، لرزش بدن و افسردگی روانی است.کوک مخدریست که با مصرف مداوم از راه بینی به بافت پوششی داخل بینی و نیز شش ها صدمه می‌زند. مصرف کنندگان کوکائین غالبا اشتهای خود را از دست داده و لاغر می‌شوند و پس از چندسال مصرف، که ابتدا بدون خطر به نظر می‌رسد، علائم بیماری و مشکلات جدی بهداشتی در آن‌ها ظاهر می‌گردد.

عوارض ترک کوکائین

افسردگی، خستگی و بی خوابی از جمله اثرات ترک کوکائین می باشند.

معمولا برای اثبات ترک تست اعتیاد می‌دهند اما اگر برای شما سوال است که برای آزمایش عدم اعتیاد باید ناشتا بود؟ مقاله دیگر کمپ فرمانیه را بخوانید.

روش ترک کوکائین

علیرغم اینکه بسیاری از مصرف کنندگان ماده مخدر کوکائین آن را اعتیاد آور نمی دانند، این ماده مخدر اعتیاد آور است. گروه قلیلی از پزشکان خانوادگی در مداوای بیمارانی که با این مشکل روبرو می باشند تجربه دارند، لذا اینگونه بیماران برای دریافت کمک های پزشکی بایستی به مرکز ترک کوکائین تخصصی رجوع نمایند. اگر چه در اینگونه موارد رجوع به متخصص توصیه شده است. اما با استراحت در یک محیط آسوده آرام مانند کمپ‌های ترک اعتیاد مدرن و بی دغدغه که هزینه کمپ ترک اعتیاد خصوصی آن برای شما مناسب باشد امکان ترک کوکائین فراهم می‌شود.
همانند دیگر اعتیادها، به هنگام ترک، تشخیص علل شروع اعتیاد از اهمیت بسزائی برخوردار است. اگر در شرایط و فشارها تغییری ایجاد نگردد احتمالا معتاد بلافاصله پس از ترک دوباره مصرف مواد کوک را شروع می‌نماید.

مدت زمان ترک کوکائین در کمپ بستگی زیادی به نظر کارشناسان و مشاورین اعتیاد دارد. ابتدا باید شرایط فرد مصرف کننده بررسی گردد. مرکز ترک اعتیاد فرمانیه تهران، آمادگی دارد برای کمک به ترک اعتیاد به این ماده مخدر مشاوره‌های لازم را به کسانی که درگیر این ماده هستند، ارائه دهد تا بهترین و سریعترین روش ترک اعتیاد را پیدا کنید.

 مطلب مرتبط: همه چیز درباره اعتیاد به الکل و روش قطع مصرف در کمپ ترک اعتیاد

برای مشاوره همین حالا با مرکز ترک اعتیاد فرمانیه تماس بگیرید:

 02126100813

 02126231821

 09126896964

تاریخچه تولید کاکوئین (طرز تهیه کوکائین)

برای بومیان کشورهای بولیوی، پرو، آرژانتین و دامنه‌های کوه‌های آندز در آمریکای جنوبی، جویدن برگ کوکائین روشی آرام بخش و بی‌خطر برای مقابله با فشارهای عصبی و دیگر فشارهای ناشی از زندگی خشن و بی‌رحم است. آن‌ها صدها سال قبل به جویدن برگ‌های کوک مخدر پرداخته و هیچگاه در نتیجه این اعتیاد با مشکلی روبرو نگردیده‌اند.

این عادت ابتدا محدوده به عد قلیلی در امپراطوری اینکا بود، رهبران مذهبی و مقامات کشوری از معدود کسانی بودند که اجازه دست یافتن به برگ کوک را داشتند و آن را نیز از طریق جویدن و یا دم کردن چای مصرف می‌نمودند. اما حتی هنگامی که فاتحین اسپانیائی آمریکای جنوبی به مزایای برگ کوک پی بردند و ساکنین محلی را تشویق به افزایش مصرف نمودند، هنوز هم آثار جانبی ناهنجار و یا نتایج ناخوش آینده دیده نشده بود. اسپانیائی ها از برگ‌ها به عنوان پول محلی برای دستمزد کارگران معدن بسته‌های کوچکی از برگ کوک در قبال کارشان دریافت می‌کردند و خود نیز از امتیاز جویدن برگ که مکیف بوده و به فراموشی شرایط ناامید کننده محیط کمک می‌نمود استقبال می‌کردند.

مطلب مرتبط: کراک چیست

تصفیه خطرناک و مضر کوکائین

تا زمانی که دانشمندان اروپا و آمریکای شمالی برگ های کوک را تصفیه نکرده و آن را به ماده مخدری قوی تر تبدیل ننموده بودند، ما هم نمی‌توانستیم یک عادت بی‌آزار را به عنوان اعتیادی خطرناک و مخرب معرفی نمائیم.
برگ کوک در قرن نوزدهم به اروپا آورده شد و اگر چه بعضی از پزشکان از آن در شربت های داروئی استفاده کردند اما با اقبال چندان مردم روبرو نگردید. یکی از ساکنین کرس به نام آنجلو ماریانی از مخلوط کردن برگ‌های کوک، شراب‌های مناسب و مخلوطی قوی به نام شراب ماریانی بدست آورد که مورد استقبال بسیار مردم قرار گرفت. موفقیت آنجلو ماریانی در کار خود چونان بود که دو پاپ و چهار پادشاه و افراد سرشناسی در ادبیات فرانسه چون ژول ورن، الکساندر دوما وامیل زولا با اشتیاق از او حمایت نمودند اما هنوز مصرف برگ‌های کوک تا سال 1860 که کوکائین از آن گرفته نشده بود در میان مردم هواخواه چندانی نداشت. سیگموند فروید دانشمند اتریشی که مکتب روانپزشکی و روانکاوی را پایه گذاری نمود یکی از افراد علاقمند به مصرف کوکائین بود و آن را در کمک به معتادان مرفین و برای رفع خستگی‌های عصبی تجویز می‌کرد و مانند بسیاری از افراد سرشناس اروپایی خود آن را مصرف می‌نمود.

در اواسط سال‌های 1880 در انگلستان مجلات پزشکی آمیخته از داستان‌هایی درباره‌ی روش‌های مختلف مصرف کوکائین بود. بسیاری از مقالاتی که در ارتباط با این موضوع نوشته شده بود در مجله پزشکی انگلستان انتشار می‌یافت. این مقالات کوکائین را به عنوان یک داروی بیهوشی بومی و نیز داروئی برای مداوای بیماری‌هایی مانند سرطان، تب یونجه، دریازدگی و شهوت‌های بیمارگونه جنسی پیشنهاد می‌نمود. داروی جدید در نشریه لانست و نشریه داروهای به ثبت رسیده معرفی گردید.
شرلاک هولمز مشهورترین کارآگاه خصوصی جهان در داستان‌های پلیسی یکی از مشتاقان مصرف کوکائین بود. اگرچه در  اواخر 1890 کانن دویل (نویسنده ای که هولمز را در داستان‌های خود آفرید و خود پزشک معتمدی بود شخصیت دیگر کتاب خود دکتر واتسون را بر آن داشت که نسبت به عادت دوست خود رفتار انتقاد آمیزی داشته باشد، اما داستان‌های پیشین وی حکایت از این داشت که کوکائین به عنوان داروی برطرف کننده یکنواختی و بی حوصلگی، مورد اقبال همگان بوده است. در همین دوران در ایالات متحده آمریکا بسیاری از داروهای به ثبت رسیده ای که داروی کوکائین بود در اختیار مردم قرار گرفت و حتی امکان استفاده از مشروبات غیر الکلی حاوی کوکائین نیز وجود داشت. این ماده مخدر سهل الوصول و ارزان قیمت بود.

امروزه موضوعات بالینی مرتبط با تاریخچه کوکائین باید به طور وسیعی تغییرات ایجاد شده طی زمان در میزان مصرف، روش کاربری، الگوهای مصرف و تکنولوژی تولید را مد نظر قرار دهند. آکالوئید فعال گیاه کوکا، در سال ۱۸۵۵ جدا و خالص شد و در سال ۱۸۶۰، کوکائین نام گرفت. در همان زمان تولید سوزن‌های تزریق زیر پوستی منجر به تلاشهائی جهت استفاده از کوکائین برای ایجاد بی حسی موضعی در جراحی شد. شاید اولین گزارش پزشکی در باره این اثر بی حس کنندگی موضعی در سال ۱۸۸۰ میلادی ارائه شد.

چندین جراح این ویژگی خاص کوکائین را تشخیص دادند و این ماده به طور وسیعی طی سالهای ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۸ برای بی حسی موضعی، بی حسی نخائی و مسدودسازی عصبی، به کار گرفته شد. پس از آن بود که پروکائین (نواکائین) به عنوان اولین داروی صنعتی در این زمینه وارد بازار شد.

کاهش در تقاضا

با شروع قرن بیستم از مصرف کوکائین به دلایل گوناگون کاسته شد و قوانینی در ممانعت از عرضه‌ی آن وضع گردید و چون بدست آوردن برگ کوک مشکلاتی درپی داشت این ماده مخدر نسبتا گران باقی ماند و علیرغم انتشار مقالات بسیاری در ارتباط با کوکائین، هرگز مصرف آن سوی عامه مردم استقبال نگردید و غالبا طبقات با سواد و تحصیل کرده جامعه به این ماده مخدر گرایش داشتند. در حالی که داروهای ثبت شده به قیمت مناسب در اختیار همگان قرار داشتند به موجب قوانین، حاوی مقدار کمتری کوکائین بودند و طول زمان تاثیر آن ها نیز کاهش می‌یافت.

از اوایل قرن بیستم تا اواخر سال‌های 1960 یعنی در حدود بیش از پنجاه سال مصرف کوکائین به شدت کاهش یافت و تنها افرادی که با اشتیاق برگهای طبیعی کوک را می‌جویدند، دهقانان بولیویائی و پروئی بودند. در اواسط قرن بیستم مصرف برگ کوک در آمریکای جنوبی گسترش یافت و از آن برای پرداخت دستمزد کارگران در نقاط دور افتاده پرو و بولیوی استفاده می‌گردید. در منقطه کوه های آندز برگ کوک عادتی بود که از سوی اجتماع پذیرفته شده بود و نقشی مشابه الکل را در اجتماع به اصطلاح پیشرفته جهان غرب داشت. در شهرهایی که در دامنه کوه ها قرار داشت از برگ و به عنوان دارو استفاده می‌شد و مخلوط آن با آب گرم که به نام چای کوک معروف است برای مداوای بیماری‌های گوناگون جسمی و روانی به مصرف می‌رسید. در سال 1980 سازمان بهداشت جهانی گزارش داد که چهار میلیون نفر آمریکای جنوبی و نیمی از جمعیت بالغ منطقه‌ی مرکزی آندز به مصرف مستمر برگ کوک می‌پردازند.

مصرف برگ کوک بدین گونه مشکلی نمی‌آفریند و پی‌آمد مصرف آن احساس سلامت، سکوت و آرامش است و پس از مصرف هیچ گونه رفتار ناهنجار اجتماعی دیده نشده است و اگر به صورت برگ جویده شود و یا به صورت جوشانده مصرف گردد مفید و عاری از خطر است.

 مطلب مرتبط:  مخدر آمفتامین چیست؟ 

نتایج حمل و نقل

از بخت بد بومی‌های آمریکای جنوبی، در اواخر سال های 1960 اشتیاق کشورهای اروپای غربی به مصرف کوکائین سریعا به آمریکای شمالی سرایت نمود و آمیخته با احساسی کینه توزانه به اروپا بازگشت. مشکل می‌توان گفت چرا پس از چنین وقفه‌ای طولانی کوکائین مجددا ماده مخدر روز گردید، اما واقعیت مصرف آن توسط پزشکان به عنوان یک داروی بومی بیهوشی دستیابی به آن را آسان نمود و احتمالا در دسترس بودن کوکائین همراه با کمبود هروئین در سال‌های 1960 منجر به بازگشت مصرف این ماده مخدر گردید.

در اوایل دهه‌ی 1970 بخت یار بومیان پرو و بولیوی نبود، زیرا کشاورزان بولیویایی دریافتند که می‌توانند به جای فروش برگ حاصل از بوته‌های کوک، آن را به منظور فروش غیر قانونی در ایالت متحده تبدیل به خمیر سولفات کوک نمایند و در آمد خود را به چند برابر افزایش دهند.

غیر قانونی می‌فروختند.

ثانیا آنان ناگهان مورد تعقیب قانون قرار گرفتند. مامورین کنترل مواد مخدر در ایالات متحده منشا تولید کاکوئین را در تپه های اطراف آندز یافتند و فشارهای رسمی دولت ایالت متحده مصرف برگ کوک را که یک رسم همگانی و قدیمی بود به یک فعالیت غیر قانونی تبدیل نمود.

سومین مشکل مردم آمریکای جنوبی که مستقیما ناشی از اتفاقات در حال تکوین در آمریکای شمالی بود، تبدیل برگ کوک به کوکائین توسط شمار زیادی از آزمایشگاه‌های غیر قانونی و زیر زمینی در سراسر بولیوی بود. نهایتا مقدار کوکائین تولید شده بر تقاضای جهانی فزونی یافت و قیمت ها سقوط نموده و بازار داخل آمریکای جنوبی به نحوی آشکار تولید اضافی را جذب نمود و بدین گونه در سالهای 1970 در کشورهای منطقه آندز مشکل بزرگ اعتیاد به این ماده مخدر پا به عرصه حیات گذاشت و فروشندگان دریافتند که ساکنین محلی به دو منظور علاقمند به خرید کوکائین می‌باشند. اولا چون برگ برای تبدیل به آزمایشگاه ها فرستاده می‌شد ساکنین نمی‌توانستند دست یابند. ثانیا همزمان با مدرن شدن هرچه بیشتر شهرهای آمریکای جنوبی و ورود آنان به زندگی قرن بیستم جویدن برگ کوک یک عادت ابتدائی و قدیمی تلقی گردید و ساکنین محلی گرایش بیشتری به مصرف کوکائین، که ماده مخدر روز در ایالات متحده بود یافتند.

تغییر در مصرف کوک در آمریکای جنوبی آثار بسیار ناهنجاری بر جامعه آن منطقه برجای گذارد. نخست اینکه قیمت خرید کوکائین به علت هزینه‌های تبدیلی آن بسیار گران تر از برگ خام است. دیگر اینکه اگرچه عرضه برگ کوک قانونی و مصرف آن نیز منطبق با الگوی فرهنگی منطقه بود اما مصرف کنندگان کوکائین ناچار کاکوئین مورد نیاز خود را غیر قانونی و مخفیانه بدست می‌آوردند و مصرف آن با فرهنگ سنتی جامعه هماهنگ نبود. مصرف‌کننده برگ کوک عضوی پذیرفته شده در اجتماع بود حال آن که مصرف کننده کوکائین اینک به آسانی از سوی جامعه پذیرفته نشده و خود را بیگانه و مطرود از اجتماع می‌یابد. ثالثا با مقایسه‌ی برگ کوک اثرات مخرب کوکائین بر روی مغز، بدن و الگوی رفتاری مصرف کننده شدیدتر و خطرناکتر است.مصرف کنندگان بومی که برگ کوک را می جویدند با دو مشکل کاملا جدا از هم روبرو شدند:

اولا برگ کوک به اندازه کافی برای مصرف وجود نداشت و کشاورزانی که قبلا محصول خود را برای مصرف داخلی تهیه می‌کردند اکنون سهم بیشتری از آن را به صادرکنندگان

مقدار کوکائین در شکل خمیر آن (که ترکیبی در روند تصفیه می باشد) ممکن است به 45 درصد بالغ گردد. برگ کوک به علت طبیعی بودن و آمیخته نبودن با هیچگونه ماده‌ای پس از جویدن هیچ تاثیر زیان باری بر جای نمی‌گذارد در حالی که کوکائین ماده ای سمی است و مصرف آن موجب اوهام، گیجی، لاغری، فراموشی، اضطراب، لرزش و تحریک پذیری می‌گردد و افزون بر این مصرف کننده را وادار به خود رهائی و بی قیدی می‌نماید.
کوکائین اگر از راه بینی بالا کشیده و یا استشمام گردد به مخاط بینی صدماتی وارد می نماید. این ماده مخدر فعالیت قلب را سریعتر می‌نماید، درجه حرارت بدن را افزایش می‌دهد و موجب می گردد فرد احساس حرکت جانوری را بر روی پوست خود نماید و آثار ان کاملا متفاوت با برگ سنتی کوک است.

از این رو تولید بیش از اندازه کوکائین در سالهای 1970 پی آمدهای وحشتناکی بر سلامت منطقه آندز داشت و روزهای وخیم تری نیز در انتظار بود. زیرا در اواخر سالهای دهه 1970 و اوایل دهه 1980 در ایالات متحده تقاضای مصرف پی در پی بیشتر شد. افزایش علاقمندان مصرف کوکائین در ایالت متحده، تخریب روز افزون بوته زارهای کوک و آزمایشگاه‌های تولید کوکائین توسط مامورین مبارزه با مواد مخدر موجب فزونی پی در پی بهای این ماده مخدر گردید و برای مصرف کنندگان بومی بولیویایی و پروئی مشکلات اضافی ببار آورد.

چگونگی کار قاچاقچیان

امروزه علیرغم تلاش نیروهای پلیس مبادله کوکائین از تجارت های عمده به شمار می رود. حدود 200 هزار هکتار از مزارع کشورهای پرو و بولیوی به کاشت بوته کوک اختصاص دارد و اکثر کوکائین تولید شده به کشور کلمبیا انتقال می‌یابد که در آنجا مقدار کاشت بوته کوک قابل توجه نمی‌باشد، اما نقش فراوانی در روند تصفیه این ماده مخدر دارد و در اینجا است که کوکائین به منظور انتقال به ایالات متحده آماده می‌گردد.

در آمد کشاورزان بولیویایی و پروئی از فروش برگ کوک بسیار اندک است (اگرچه در آمد آنان بدون شک در مقایسه باهنگامی که محصول برگ کوک خود را مستقیما به خریداران محلی می فروختند بیشتر است) و سهم بزرگ سود نصیب قاچاقچیان کلمبیائی دست اندرکار مبادلات کوکائین می‌شود.

ایالات متحده تا به امروز بزرگترین مصرف کننده کوکائین است زیرا گفته می‌شود در این کشور بیست و دو میلیون نفر مصرف آن را آزمایش نموده و اکنون بیش از چهار میلیون نفر آن را مصرف می‌نمایند. در سال های اخیر شیوه‌های حمل و نقل کوکائین به ایالات متحده بیش از پیش پیچیده شده است.

مدت زمانی کوتاه از جمله رایج ترین روش های انتقال این ماده مخدر بلعیدن آن بود. به این شکل که قاچاقچیان کوکائین را در داخل بسته های پلاستیکی قرار می دادند (بادکنک، کاندوم، جای انگشت در دستکش های جراحی) و سپس تا حدود دویست بسته را می‌بلعیدند. خطر مهم این روش آن بود که در صورت باز شدن یکی از بسته ها قاچاقچی ممکن بود در معرض مرگ قرار گیرد و تعدادی از قاچاقچیان بدینگونه جان خود را از دست دادند. معذالک بسیاری از آنان این خطر را به جان خریده و سود حاصل از یک سفر قاچاق، دهقانی فقیر را به فردی ثروتمند تبدیل می‌نمودند.

اکنون اگرچه مقداری از مواد کوک با روش بلع انتقال می یابد اما بخش اعظم آن از فراز مرزها توسط هواپیما منتقل می‌گردد. طبق نظر کارشناسان دولت آمریکا حدود 40 درصد از کوکائین توسط هواپیماهای خصوصی به کشور وارد می‌گردد. بعضی از اوقات هواپیما به آسانی در نقطه ای دور افتاده به منظور تخلیه بار خود فرود می‌آید و گاه ارتفاع پرواز خود را کاهش می‌دهد و کوکائین را در نقطه ای از قبل تعیین شده رها می‌نماید. در این روند قاچاقچی غیرحرفه‌ای دستگیر می‌گردد و شماری از هواپیماها نیز مصادره می‌شود. اما سود بالقوه این تجارت غیر قانونی آنچنان بسیار است که قاچاقچیان حرفه ای حتی با از دست دادن پی در پی هواپیماهای خود نیز کمترین لطمه‌ای به منافعشان وارد نمی‌شود.